Het West Gonja Ziekenhuis werd in 1951 opgericht uit een kliniek onder toezicht van de koloniale regering van Groot-Brittannië.
De kliniek was opgericht om de werknemers van de Gonja Development Company (GDC), die zorgden voor de teelt van aardnoten op 30.000 acres land, te voorzien van gezondheidsvoorzieningen in 1949.
Vader Gabriel Campagne zocht de werknemers regelmatig op en vierde regelmatig de ‘Holy Eucharist’ met de Katholieken. Vader Champagne kreeg later hulp van de Vaders van de St. Victor’s Major Seminary, die ook regelmatig langskwamen in Damongo voor de Mass. Damongo werd al snel een buitenpost van Tamale. Ook priesters kwamen langs bij de Christelijke gemeenschap om een Mass te vieren.
In 1951 werd het duidelijk dat de GDC opgeheven moest worden en dat de meeste koloniale werknemers terug gingen naar Engeland. De directeur, Mr. Panton, besloot Father Champagne te vragen of de kerk de kliniek wilde overnemen. De kerk was het hiermee eens, dus er moest een congregatie van Zusters worden gevonden.
Er werd een advertentie geplaatst in de katholieke kranten van Liverpool. Het hoofd van de Saint Anne Sisters, Moeder Agnes, zag het als een roep van God en omarmde deze missie direct. De Zuster van Saint Anne was een kleine congregatie van 54 Zusters uit Wimbledon, Londen.
In januari 1955 kwamen 3 Zusters uit de congregatie naar Damongo om het werk te beginnen. Op 18 april 1955 was het ziekenhuis officieel geopend.
De St. Anne Zusters zijn in het ziekenhuis gebleven van 1955 tot 1974, waarna het is overgegeven aan de Sister Servants of the Holy Spirit Congregation. In 1999 is het leiderschap weer doorgegeven aan de Sisters of Mary Immaculate die tot op de dag van vandaag nog in het ziekenhuis zijn namens Bisschop van Diocese.
Sinds 1955 is het ziekenhuis ontwikkelt, zowel bouwkundig als wat betreft voorzieningen.